توبا

نواختن توبا بیشتر متکی برحالات لب و دهان نوازنده توبا بوده که ارتعاشات هوا را به شکلی ماهرانه خلق می نمایند.
نت ساز توبا برپایه "نت فا" خط چهارم است. جایگاه توبا یوفونیوم معمولا در ارکسترهای بادی است و نقش آن همانند نقش ویولونسل در ارکسترهای سمفونیک است. امروزه "باس توبا" و کنترباس توبا" بیشترین کاربرد را در ارکسترها دارند.
معمولا در ارکستراسیون منظور از توبا همان "باس توبا" می باشد. اما از انواع توبا که معمولا در ارکسترها کاربرد دارند عبارتند از :
باس در کلید "فا" که معمولا وزن آن کم بوده و به عنوان باس ارکستر نواخته می شود.
باس در کلید "می بمل" که کاربرد آن از مورد اول کمتر است و اندازه و حجم آن کمی بیشتر می باشد.
باس توبا در کلید "دو" که پس از ورود به عرصه نوازندگی، دو مورد قبلی را کنار زده و در ارکسترها جایگزین آن ها شد.
باس توبای بزرگ دوبل در کلید "سی بمل" که از سایر موارد بزرگتر و حجیم تر بوده و کمترین استفاده را در باندهای نظامی داشته است. نام دیگر این ساز نیز "بمباردون"= Bombardon می باشد.
صدای ساز توبا در قسمت پایینی ساز بسیار دلنشین، عمیق، و تن ها خوش صدا می باشند و در این بخش صدایی همانند "ارگ" به گوش می رسد. هرچه به سمت منطقه بالایی ساز حرکت می کنیم از عمق و قدرت این صداها کم شده و می توان گفت که صداها خاصیت خود را از دست می دهند.