هارپ (چنگ)

ساز چنگ ( هارپ : Harp )

چنگ از جمله سازهایی می باشد که شواهد وجودی آن در تمامی قرن های ایران از زمان حکومت هخامنشیان تا دوره سلوکیان یافت شده است و در نخسین گام ها دارای 4 سیم بوده و در دوره ساسانیان به 11 سیم و در دوره اسلامی به 35 رشته سیم مبدل گشت. نام دیگر این ساز "هارپ " می باشد. این ساز به عنوان قدیمی ترین ساز سیمی شناخته شده است و اولین نمونه آن 6هزار سال پیش در خوزستان یافت شده است. اگرچه اروپاییان معتقدند نخستین بار چنگ پدالی در قرن 18 میلادی در آلمان ابداع گردیده است اما همان نیز از لحاظ ظاهری همانند چنگ های زاویه دار شرقی ساخته و پرداخته شده اند.
امروزه از لحاظ شکل ظاهری دارای 17 نوع الگو و فرم می باشد که نمونه هایی از آن مانند : چنگ منحنی، چنگ زاویه دار، چنگ کندوک، چنگ لیر، چنگ ون و . . . می توان نام برد.
موسیقی چنگ تکنوازی بیشتر به سبک جاز ربط پیدا میکند و میتوان زیباترین آهنگ ها و آلات موسیقی سبک جاز را با آن همراه نمود.
هارپ نوازی در جهان بصورت 8 انگشتی انجام می شود اما نواختن هارپ در ایران براساس شواهد باستانی موجود 10 انگشتی است.

انواع ساز چنگ ( یا انواع ساز هارپ ) :

1.چنگ – هارپ ارکستری
2.چنگ – هارپ سنتی
3.چنگ – هارپ باستانی
4.چنگ – هارپ تزیینی
از تقسیم بندی عمده در این زمینه میتوان به : چنگ پدالی و چنگ سلتیک اشاره نمود. نواختن آهنگ زیبا با چنگ در صورت تسلط بر آن در 5 دقیقه میسر خواهد شد و به راحتی می توان به صدای چنگ غمگین و یا شاد بسته به انتخاب نوازنده دست یافت.