ترومبون

ترومبون (trombone)

ساز ترومبون، با معنی ترومپ بزرگ، در دسته سازهای بادی قرار دارد و جنس ترومبون، از مس و بیشتر برنج است. از انواع ترومبون عبارتند است از :

ترومبون تنور
ترومبون آلتو
ترومبون باس

انواع ترومبون

از رایج ترین ترومبون ها ترومبون آلتو و ترومبون باس می باشد. اما ترومبون تنور هم جایگاه خاصی داشته و جزء سازهای انتقالی نمی باشد. نت ترومبون در ترومبون تنور را با “کلید فا” و گاها “دو خط چهارم” می نویسند. کلید فا معمولا برای صداهای بم و کلید دو برای صداهای زیر مورد استفاده قرار می گیرد. هر سه نوع ترومبون دارای هفت پوزیسیون می باشند. امروزه معمولا به جهت زیر بودن صدای ترومبون آلتو، کمتر آن را در ارکسترها بکار می گیرند.

تاریخچه ترومبون

ساز ترومبون نام خود را از زبان ایتالیایی گرفته است. نواختن ترومبون در دوره رنسانس در برگزاری موسیقی های مذهبی به ویژه در کلیسا ها رایج بود. بعدها یکی از موسیقی دانان و آهنگ سازان برجسته آلمانی به نام “لودویگ فان بتهوون” صدای ساز ترومبون را در موومان پنجم سمفونی خود جای داد و از آن پس صدای ترومبون، در بسیاری از موسیقی های دیگر جای گرفت. این ساز در موسیقی جاز نیز جایگاه ویژه ای پیدا کرد و بسیار از نوازندگان جاز همچون گلن میلر، تامی دورسی، جی جی جانسون و . . .در آثار خود از آن بسیار بهره گرفتند. همچنین در دوره موسیقی باروک این ساز توسط “یوهان سباستین باخ” و “جورج فردریک هندل” مورد استفاده قرار گرفت.

ویژگی های ترومبون

یکی از ویژگی های بارز ترومبون در مچ شدن این ساز با کلیه سازهای بادی برنجی و چوبی می باشد و به خوبی با هورن ها هم فرکانس شده و حتی این میزان هماهنگی با سایر سازها از ترومپت نیز بالاتر می باشد. ناگفته نمایند که در بسیاری از اجراها شاهد تکنوازی ترومبون می باشیم و به نوبه خود تکنوازی آن نیز شنیدنی است.

دانستنی های ترومبون

دهانی این ساز فنجونی شکل است. لوله های باریکی دارد که این لوله ها نیز دارای خمیدگی هستند و انتهای این لوله باز و شیپوری مانند است. تفاوت ترومبون با ترومپت در مکانیسم این دو ساز بهویژه لوله اضافی ساز ترومبون می باشد. در اصل این لوله اضافی در هفت وضعیت تنظیم می‌شود که هرچقدر بلندتر باشد صدای ترومبون بم تر خواهد شد.